موسیقی

یکی از بهترین سنین یادگیری موسیقی، و آھنگ ھای پرطرفدار پاپ ایران  از دوران کودکی است. آموزش موسیقی در دوران کودکی تاثیر بسیار خوبی داشته و می‌تواند استعداد کودکان را کشف کرده و مهارت‌های بی‌نظیر موسیقی را در آن‌ها به وجود بیاورد.

روش آموزشی ارف برای کودکان

این روش آموزشی توسط یک آهنگساز آلمانی بنام کارل ارف (Carl Orff) بنیان‌گذاری شده است. روش ارف تلفیقی از رقص، آواز، بازیگری و موسیقی با استفاده از سازهای ساده و متعدد است.

کارل ارف در سال‌های بین ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ چنین متد موثری را به وجود آورد تا کودکان بتوانند از یک شیوه موثر، موسیقی را یاد بگیرند. در این روش تاکید اصلی روی ریتم و حرکت در موسیقی بوده تا کودکان بتوانند مفاهیم و مبانی موسیقی را به زبان ساده درک کنند. در این راستا، مدرسان روش ارف از سازهایی نظیر سنج، دایره، بلز، طبل، متالوفن (metallophone) و سیلوفن (xylophones) استفاده می‌کنند.

روش آموزشی کودالی برای کودکان

این روش آموزشی هم توسط یک آهنگساز و مدرس موسیقی مجارستانی به نام زولتان کود آلی (Zoltan Kodaly) ابداع شد. کود آلی بر این باور بود که یادگیری موسیقی از سنین کمتر می‌تواند تاثیر بیشتر و بهتری داشته باشد.

افرادی که از سنین کودکی شروع به یادگیری موسیقی کنند، راحت‌تر قادر به درک مبانی و مفاهیم آن خواهند شد و بعدها (در سنین بالاتر) می‌توانند بسیار حرفه‌ای‌تر شوند.

در این روش، اساتید موسیقی با استفاده از آهنگ‌های محلی و فولکلور به کودکان موسیقی را آموزش می‌دهند. 

در متد کودالی روش‌های خلاقانه استفاده از علائم دست و انگشتان برای یادگیری نت‌های موسیقی وجود دارد که فرا گرفتنشان برای کودکان بسیار آسان است. در این روش، هر شکل یا حالتی از انگشتان دست، بیانگر یک نت خاص است.

یادگیری چنین متدی برای کودکان، بسیار آسان‌تر از نوت‌های واقعی موسیقی است. بعدها کودکانی که از این طریق نت‌های موسیقی را یاد گرفته‌اند می‌توانند به راحتی با نت‌های واقعی آشنا شده و آن‌ها را هم بیاموزند. آموزش مبانی ساده سلفژ در این روش هم، یکی دیگر از موثرترین ویژگی‌های متد کودالی به شمار می‌آید.

متد آموزشی سوزوکی برای کودکان

این روش هم توسط فردی به نام دکتر دانیل شینیچی سوزوکی ابداع شد. او یک ویولونیست مشهور در ژاپن بود که در سال ۱۹۶۴ برای دادگاه امپریال ژاپن ویولن می‌نواخت.

سوزوکی همچنین در یک مدرسه ژاپنی هم موسیقی تدریس می‌کرد و سپس موفق شد، متد خاص خودش را برای آموزش موسیقی به کودکان را ابداع کند.

سپس سوزوکی توانست حتی متدی که ابداع کرده را به کشور آمریکا معرفی کند تا آمریکایی‌ها هم بتوانند از چنین متد موثری برای کودکانشان استفاده کنند. در این روش استفاده از زبان مادر اهمیت بسیار بالایی دارد. سوزوکی حتی والدین کودکان را هم تشویق به همکاری در یادگیری موسیقی کرد تا آن‌ها هم در کلاس‌ها شرکت کنند و در خانه بتوانند با کودکانشان تمرین کنند.

با این روش، کودکان می‌توانند از سن ۳ سالگی، آموختن ویولن را شروع کنند. روش یادگیری موسیقی از طریق توانایی گوشی در متد سوزوکی نقش مهمی دارد. او برای کودکان آثار کلاسیک معروف را پخش می‌کند و آن‌ها به مرور زمان نواختن چنین آثاری را به راحتی یاد می‌گیرند.

چنین موضوعی باعث می‌شد تا شاگردان به مرور زمان گوشی موسیقیایی‌شان را تقویت کنند. در این روش کودکان با گوش دادن به آهنگ‌های متعدد، آن‌ها را به مرور زمان فرا گرفته و موفق به نواختن ملودی‌های مختلف خواهند شد. امروزه عده زیادی از مدرسان موسیقی از روش سوزوکی برای کودکان استفاده کرده و به نتایج شگفت‌انگیزی هم می‌رسند.

دهه 80 شمسی را می توان آغازی برای شکل گیری سبک موسیقی رپ و هیپ هاپ  یا همان آهنگ های پرمخاطب امروزی در ایران دانست و از پیشگامان این سبک موسیقی می توان به افرادی مانند هیچکس، یاس و خیلی دیگر از افراد اشاره نمود. البته ناگفته نماند که سبک رپ و هیپ هاپ خیلی در کشور ما به صورت کامل جا نیفتاده و مردم یک تصویر مبهم و تار را از آن در ذهن خود متصور می شود.

همان طوری که در بالا هم به این موضوع اشاره کردیم شاید بتوان اولین و در عین حال اصلی ترین تفاوت و فرقرپ و هیپ هاپ را در قدمت و همچنین گستردگی دو مفهوم رپ و هیپ هاپ بیان کرد. در حقیقت خیلی از افراد رپ را یک زیرشاخه از سبک هیپ هاپ می دانند که به مرور زمان شکل گرفت. ریتم سبک هیپ هاپ زمانی که در دهه 70 میلادی توسط سیاهپوستان به وجود آمد به نوعی آرام و همراه با دست زدن، آن هم بدون موسیقی بود. اما بعدها آهنگ هایی که در سبک هیپ هاپ تولید می شود دارای یک ریتم های محدود و تنوع کم بود و همان طوری که بیان کردیم بیشتر به موضوعات اجتماعی اشاره می کردند که همراه با به کار بردن الفاظ زشت و رکیک بود.

اما سبک موسیقی RAP به مرور زمان توانست ریتم ها و همچنین مضمون هایی که در هیپ هاپ بود را گسترش دهد و تنوع بیشتری به آنها ببخشد. سبک هایی که در هیپ هاپ وجود دارد مانند لاو، دیس لاو، میستریم یا دلنوشته، پارتی و غیره در واقع از سبک های رپ اما با مضامین جدید هستند و در کل ریتم های این سبک از موسیقی به نوعی سریع تر و تندتر از هیپ هاپ بود.

 نتیجه گیری

اما اجازه دهید فرق رپ و هیپ هاپ را به صورت خلاصه در زیر بیان کنیم:

سبک هیپ هاپ یکی از ستون های اصلی برای آزادی بیان به شمار می رود.

رپ ترکیبی از نثر و شعر به شمار می رود که با یکدیگر ادغام شده است.

سبک رپ در واقع یک راه برای بیان عقاید جدی و یا افکاری است که بیشتر جنبه توهین آمیزی دارد.

رپ به نوعی یکی از اشکال آزادی بیان یه حساب می آید که بعد از هیپ هاپ شکل گرفت.

هیپ هاپ ترکیبی از ضرب آهنگی است که به نوعی بازتاب دهنده خوش قبلی و انعطاف پذیری است.

سبک موسیقی یا ژانر موسیقی؛ نامی است قراردادی که برای توصیف صفات قطعه هایی جدیدترین آهنگ های پرطرفدار که عناصر مشترکی با هم دارند، معنا میشود. در کل سبک‌ های موسیقی به سه دسته هنری، پاپ و سنتی تقسیم میشوند و مهمترین سبک هایی که می توان نام برد سبک کلاسیک، سبک پاپ، سبک راک، سبک مینیمال، سبک سنتی ایرانی، سبک جز، سبک هیپ هاپ، سبک رپ و … است.

سبک موسیقی رپ Rap music

در دهه 1960 میلادی بود که سیاه پوستان از این نوع موسیقی برای بیان اعتراضات به مشکلات زندگی و تبعیض های نژادی استفاده کردند و در حال حاضر نیز برای بیان اعتراضی (اعتراض به فقر، بیکاری، تبعیض نژادی و بی عدالتی و …) در سراسر جهان از این سبک استفاده میشود. نوع این سبک بصورتی است که ریتم موسیقی در آن بسیار تند و کلمات پشت سر هم بیان می ‌شوند. که سیاه پوستان در آن زمان، سرمایه و امکانات کافی برای ضبط آهنگ ‌های خود نداشتند و به همین دلیل هنر خود را در خیابان به نمایش می گذاشتند.

سبک موسیقی هیپ هاپ Hip hop music

ورود این سبک به دنیای موسیقی برمیگردد به اواسط دهه 70 میلادی که ترکیبی از صدا و اسکرچ و نمایانگر داستان زندگی افراد به صورت ریتمیک است و قطعات موسیقی در آن بصورت بیت اجرا میشود. بدین گونه که بیت ها به وسیله دی جی نواخته و با خواننده همراه می شوند.

سبک موسیقی جاز Jazz music

دیگر سبک موسیقی که پرطرفدار است، سبک موسیقی جاز یا جَز میباشد که اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط سیاه پوستان آمریکایی آن هم توسط سازهایی نظیر ترومپت، کنترباس، درامز، ترامبون، ساکسیفون، پیانو، گیتار باس و گیتار شکل گرفت. از مشخصه های این سبک می توان به مکث، ضرب های تابدار، چند ضربی بودن، بداهه نوازی، پرسش و پاسخ خوانی اشاره کرد و هنرمندانی نظیر نورا جونز، کرمیت رافینز، جلی رول مورتون، کلمن هاوکینگ، کرمیت رافینز، لوئیس آرمسترانگ و… با این سبک شناخته می شوند.

سبک موسیقی سنتی ایرانی Music of Iran Traditional

از قدیمی ترین سبک های موسیقی از دوران باستان تا به امروز است که به دوران پیش از میلاد مسیح مربوط می شود. در این نوع موسیقی از نت هایی بهره می برند که باعث جدایی این سبک از موسیقی قاره های مختلف می شود. سبک موسیقی سنتی ایرانی شامل 7 دستگاه (شور، سه گاه، چهارگاه، همایون، نوا، راست پنجگاه و نوا) و 5 آواز (ابوعطا، افشاری، دشتی، بیات ترک و اصفهان) میباشد.