موسيقي

دهه 80 شمسي را مي توان آغازي براي شكل گيري سبك موسيقي رپ و هيپ هاپ  يا همان آهنگ هاي پرمخاطب امروزي در ايران دانست و از پيشگامان اين سبك موسيقي مي توان به افرادي مانند هيچكس، ياس و خيلي ديگر از افراد اشاره نمود. البته ناگفته نماند كه سبك رپ و هيپ هاپ خيلي در كشور ما به صورت كامل جا نيفتاده و مردم يك تصوير مبهم و تار را از آن در ذهن خود متصور مي شود.

همان طوري كه در بالا هم به اين موضوع اشاره كرديم شايد بتوان اولين و در عين حال اصلي ترين تفاوت و فرقرپ و هيپ هاپ را در قدمت و همچنين گستردگي دو مفهوم رپ و هيپ هاپ بيان كرد. در حقيقت خيلي از افراد رپ را يك زيرشاخه از سبك هيپ هاپ مي دانند كه به مرور زمان شكل گرفت. ريتم سبك هيپ هاپ زماني كه در دهه 70 ميلادي توسط سياهپوستان به وجود آمد به نوعي آرام و همراه با دست زدن، آن هم بدون موسيقي بود. اما بعدها آهنگ هايي كه در سبك هيپ هاپ توليد مي شود داراي يك ريتم هاي محدود و تنوع كم بود و همان طوري كه بيان كرديم بيشتر به موضوعات اجتماعي اشاره مي كردند كه همراه با به كار بردن الفاظ زشت و ركيك بود.

اما سبك موسيقي RAP به مرور زمان توانست ريتم ها و همچنين مضمون هايي كه در هيپ هاپ بود را گسترش دهد و تنوع بيشتري به آنها ببخشد. سبك هايي كه در هيپ هاپ وجود دارد مانند لاو، ديس لاو، ميستريم يا دلنوشته، پارتي و غيره در واقع از سبك هاي رپ اما با مضامين جديد هستند و در كل ريتم هاي اين سبك از موسيقي به نوعي سريع تر و تندتر از هيپ هاپ بود.

 نتيجه گيري

اما اجازه دهيد فرق رپ و هيپ هاپ را به صورت خلاصه در زير بيان كنيم:

سبك هيپ هاپ يكي از ستون هاي اصلي براي آزادي بيان به شمار مي رود.

رپ تركيبي از نثر و شعر به شمار مي رود كه با يكديگر ادغام شده است.

سبك رپ در واقع يك راه براي بيان عقايد جدي و يا افكاري است كه بيشتر جنبه توهين آميزي دارد.

رپ به نوعي يكي از اشكال آزادي بيان يه حساب مي آيد كه بعد از هيپ هاپ شكل گرفت.

هيپ هاپ تركيبي از ضرب آهنگي است كه به نوعي بازتاب دهنده خوش قبلي و انعطاف پذيري است.

سبك موسيقي يا ژانر موسيقي؛ نامي است قراردادي كه براي توصيف صفات قطعه هايي جديدترين آهنگ هاي پرطرفدار كه عناصر مشتركي با هم دارند، معنا ميشود. در كل سبك‌ هاي موسيقي به سه دسته هنري، پاپ و سنتي تقسيم ميشوند و مهمترين سبك هايي كه مي توان نام برد سبك كلاسيك، سبك پاپ، سبك راك، سبك مينيمال، سبك سنتي ايراني، سبك جز، سبك هيپ هاپ، سبك رپ و … است.

سبك موسيقي رپ Rap music

در دهه 1960 ميلادي بود كه سياه پوستان از اين نوع موسيقي براي بيان اعتراضات به مشكلات زندگي و تبعيض هاي نژادي استفاده كردند و در حال حاضر نيز براي بيان اعتراضي (اعتراض به فقر، بيكاري، تبعيض نژادي و بي عدالتي و …) در سراسر جهان از اين سبك استفاده ميشود. نوع اين سبك بصورتي است كه ريتم موسيقي در آن بسيار تند و كلمات پشت سر هم بيان مي ‌شوند. كه سياه پوستان در آن زمان، سرمايه و امكانات كافي براي ضبط آهنگ ‌هاي خود نداشتند و به همين دليل هنر خود را در خيابان به نمايش مي گذاشتند.

سبك موسيقي هيپ هاپ Hip hop music

ورود اين سبك به دنياي موسيقي برميگردد به اواسط دهه 70 ميلادي كه تركيبي از صدا و اسكرچ و نمايانگر داستان زندگي افراد به صورت ريتميك است و قطعات موسيقي در آن بصورت بيت اجرا ميشود. بدين گونه كه بيت ها به وسيله دي جي نواخته و با خواننده همراه مي شوند.

سبك موسيقي جاز Jazz music

ديگر سبك موسيقي كه پرطرفدار است، سبك موسيقي جاز يا جَز ميباشد كه اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم توسط سياه پوستان آمريكايي آن هم توسط سازهايي نظير ترومپت، كنترباس، درامز، ترامبون، ساكسيفون، پيانو، گيتار باس و گيتار شكل گرفت. از مشخصه هاي اين سبك مي توان به مكث، ضرب هاي تابدار، چند ضربي بودن، بداهه نوازي، پرسش و پاسخ خواني اشاره كرد و هنرمنداني نظير نورا جونز، كرميت رافينز، جلي رول مورتون، كلمن هاوكينگ، كرميت رافينز، لوئيس آرمسترانگ و… با اين سبك شناخته مي شوند.

سبك موسيقي سنتي ايراني Music of Iran Traditional

از قديمي ترين سبك هاي موسيقي از دوران باستان تا به امروز است كه به دوران پيش از ميلاد مسيح مربوط مي شود. در اين نوع موسيقي از نت هايي بهره مي برند كه باعث جدايي اين سبك از موسيقي قاره هاي مختلف مي شود. سبك موسيقي سنتي ايراني شامل 7 دستگاه (شور، سه گاه، چهارگاه، همايون، نوا، راست پنجگاه و نوا) و 5 آواز (ابوعطا، افشاري، دشتي، بيات ترك و اصفهان) ميباشد.